کاش آنقدر باهوش بودم که میتوانستم احساس آدمها را از چشمانشان بخوانم! آنوقت دل هیچ نازک دلی را نمیشکستم، به هیچ بی معرفتی دل نمیبستم، به هیچ بی چشم و رویی محبت نمیکردم و عاشق هیچ آدم مغرور و خودشیفته ای نمیشدم! البته خیلی بد بود اگر اینگونه میشد! چرا که دست همه را میخواندم و باید تا آخر عمر منتظر یک انسان کامل مینشستم که هیچوقت نمی آید...
م.مزینانی
